TV yazısı: İtiraf edeceğim en iyisini
görüntülediğimizi gösteriyor. Ben o annelerden biriydim. Duyduğunuz anne türüydüm, ancak varsayım bir efsanedir… TV’yi evden yasaklayan (bebeğin uyanma saatlerinde). Evet.
Ama sonra iki yıldan kısa bir süre sonra ikinci bir gencim vardı. tüm bunlar değişti.
Yeterince yavaş başladı: Holden’in (22 ay) 12 dakikalık soru hayvanlarını veya haftada yaklaşık 3 kez zaman imzalamasına izin verirdim. Bir şeylerin büyük planında zar zor sayıldığını düşündüm.
Programın kaygan bir eğim. Korktuğum gibi olurdu.
Sonra her gün soru hayvanları geldi! Neyse ki değerli bebek ilgisizdi. Kendimi arkaya okşadım. Gençlerimin iyi arkadaşlarımdan birkaçının sahip olduğu bebek Einstein zombi gençleri olma yolunda olmadığı için kendini beğenmiş hissettim (ve eğer okuyorsanız… gençlerin hepsi mükemmel çıktı. Aşık olduğunu belirtiyorum.)
Hafta içi her gün yaklaşık 24 dakikalık TV izliyoruz. Gençlerin (22 yaş ve 3 1/2 yaşında) o kadar meşgul, sosyal ve okul öncesi öncesi her zaman ve gerçekten gevşemeleri gerektiği için nişanlandıklarını rasyonalize ettim. Artı, yemek yapmalıyım! Yani, her gün 5: 30’da şovlarımızdan birini görüyoruz.
Şimdi en çok sevdiklerini gösteriyor:
Sid Bilim Genç – Meraklı genç dünyasını araştırıyor. Great Jim Henson vibe ile şarkı ve bilim. (4 için uygun ve genç insanlar için kötü bir şey yok)
Word World – Hayvanlar şarkı söylüyor ve mektuplardan sözler yapıyorlar. (genç olanlar için bazı iffy materyalleri ile 3+ için derecelendirildi. Oops) Bkz. Teyze Em’in tam incelemesi.
Git, Diego, git – Diego’nun ne olduğunu söylememi istemezsiniz, ancak zaten izliyorsanız tipik duyu değerlendirmesini incelemeniz ve kabul edip etmediğinizi görmeniz gerekir. Holden, son zamanlarda volkanlardan ve kötü sihirbazlardan korktu ve bir mola verdi.